Człowiek - drogą Kościoła - List pasterski Biskupa Sosnowieckiego na Wielki Postu przed wizytą Ojca Świętego w Sosnowcu

Umiłowani Bracia i Siostry!

14 czerwca br. przybędzie do nas Ojciec Św. Kim jest? Jakie jest Jego znaczenie w historii Kościoła i świata ? Dwudziestolecie pontyfikatu dało wielu publicystom sposobność do wydania ocen i opinii. To niestrudzony misjonarz świata, znawca problemów współczesnego człowieka, doskonały dyplomata i mediator. Mąż Boży, człowiek modlitw, nieustępliwy obrońca prawdy i godności człowieka. Krótko można powiedzieć: Jan Paweł II - wierny naśladowca Jezusa Chrystusa, do końca oddany człowiekowi: by żył godnie i został zbawiony. Program Kościoła posoborowego: "Człowiek - drogą Kościoła" był i jest programem życia i posługi Jana Pawła II.

O godności człowieka stanowi jego relacja do Stwórcy, źródła i celu istnienia. Z tej podstawowej prawdy, o której w żaden sposób nie można zapomnieć, biorą początek wszystkie prawa i obowiązki człowieka. W naturze ludzkiej Stwórca - Architekt świata i człowieka - zamknął swoją miłość i swoje prawo. Boże prawo wyznacza drogę ludzkiego rozwoju aż do pełni Chrystusowej. Łamanie prawa Bożego, deprawacja ludzkiego sumienia, zawsze prowadzą do nieszczęścia, krzywdy, pogardy człowieka i jego świata.

Pierwszym i niezbywalnym prawem człowieka jest prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci - naucza Ojciec Św. Rodzina jako podstawowa struktura ludzkiej społeczności, jest miejscem przekazywania życia, prawidłowego i wszechstronnego rozwoju człowieka, pielęgnowania wiary i tradycji. Jest drogą samorealizacji i zbawienia. Ojciec Św. znając wielorakie zagrożenia rodziny, nie zaprzestaje bronić jej, podnosić jej godność i znaczenie w życiu społecznym, ufając, że właśnie poprzez rodzinę przyjdzie odrodzenie człowieka i świata.

Jan Paweł II, niegdyś robotnik i poeta, filozof i duszpasterz poznał i doświadczył niesprawiedliwości i krzywdy, jakie wyrządziły systemy totalitarne, nazizmu i komunizmu. Cały Jego pontyfikat jest jedną wielką walką o człowieka. Wszędzie, na całej ziemi, wobec dyktatorów i ciemiężycieli, żąda praw dla skrzywdzonych i cierpiących. Woła do świata wielkim głosem w imieniu tych, którym głosu odmówiono. Podnosi z klęczek pogardy i niewoli ludy i narody ku wolności. Tam, gdzie przeszedł wielki Prorok prawdy i wolności waliły się mury podziałów, dyskryminacji, fałszywych ideologii. Wiek XX, wiek wojen światowych, barbarzyńskich rewolucji, obozów śmierci i zniewolenia człowieka dzięki opatrznościowemu człowiekowi, kończy się świtaniem nadziei na nowy świat, świat sprawiedliwości i prawdy, pokoju i braterstwa.

Kończący się wiek jest także czasem wielkich przemian społecznych i ekonomicznych. Jan Paweł II wzywa wszystkich ludzi dobrej woli do budowania świata ludzkiego, w którym solidarnie będą rozwiązywane problemy pracy i bezrobocia, wzrostu ekonomicznego i skrajnej biedy, postępu cywilizacyjnego i zacofania gospodarczego i kulturowego. W pościgu za niekontrolowanym rozwojem technicznym i materialnym Ojciec Św. przestrzega by nie zagubiono człowieka. On przecież jest celem wszystkiego. Wszelkie przemiany cywilizacyjno-społeczne mają służyć człowiekowi i  jego rozwojowi. Za świat jest odpowiedzialny każdy człowiek, a jego naprawa i doskonalenie rozpoczyna się w ludzkim sercu.

Kościół św. jest znakiem i źródłem zbawienia - naucza za Soborem Jan Paweł II. Jezus Chrystus wyposażył Kościół w prawdę i łaskę, w moc Ewangelii i sakramentów. To one budują wspólnotę Kościoła, jednoczą ludzi ze sobą i z Bogiem. Prawda i łaska są Bożym darem dla wszystkich. Wszyscy wezwani są do zbawienia. Ojciec Św. przypomina i zobowiązuje wszystkich ochrzczonych i bierzmowanych, by prawdę i łaskę zanieśli wszystkim otwartym na Boży dar miłości i zbawienia. Niech świeccy, wraz z biskupami i kapłanami, wezmą odpowiedzialność za Kościół powszechny, diecezjalny i parafialny. Niech będą świadkami Ewangelii w miejscu swego życia, pracy i wypoczynku.

Jan Paweł II zwraca się do młodzieży z zaufaniem i nadzieją. Wierzy, że młodzież, moralnie zdrowa, zdolna jest zachwycić się dobrem i pięknem i przyjąć propozycje Chrystusa. Nie boi się wymagań, które stawia życie i gotowa jest podjąć wielki wysiłek, jeśli widzi jasny cel swego życia. Ojciec Św. zaprasza młodych, by naśladowali Chrystusa w życiu rodzinnym, kapłańskim i apostolskim. Wzywa do wzięcia odpowiedzialności za siebie i innych kierując się sumieniem ukształtowanym na Bożym prawie miłości i sprawiedliwości. Do młodych przede wszystkim mówi: Nie lękajcie się Chrystusa. Otwórzcie drzwi swoich domów, szkół, uczelni, miejsc wypoczynku i zabawy. Obecność Chrystusa w waszym życiu niczego wam nie odbiera. Przeciwnie: wszystko wasze - nauka, miłość, rodzina, praca - staną się jeszcze bardziej wasze, tylko, że piękniejsze, mądrzejsze i trwalsze. Zaufajcie Jezusowi. On was naprawdę kocha.

"Człowiek - drogą Kościoła", także i przede wszystkim człowiek chory i cierpiący. Jak bliski jest Ojca Św. człowiek chory. W cierpieniu bowiem uczestniczy w ofierze Chrystusa. W cierpieniu widzi jaśniej swoją przemijalność i wędrowanie ku wieczności. W cierpieniu - spłaca dług wdzięczności za cierpienie Zbawiciela i razem z nim zadośćczyni Bogu za grzechy świata. Cierpienie nie jest celem i nie jest karą, ale może być łaską wybrania i dawać uprzywilejowane miejsce we wspólnocie Kościoła. Ojciec Św. wzywa do solidarności z cierpiącymi, do wspólnego działania na rzecz chorych - w szpitalach, hospicjach, domach pomocy społecznej. Niech człowiek cierpiący nie czuje się zapomniany i opuszczony, ale otoczony wszechstronną opieką i miłością.

Zbliża się Wielki Jubileusz Roku Dwutysięcznego od narodzenia Chrystusa. Modlę się za wszystkich mieszkańców diecezji, by szczerze otworzyli się na niezwykły dar Bożej Opatrzności, na Jana Pawła II i Jego posłannictwo. By Jego mądrość była naszą mądrością, Jego żywa wiara - naszą wiarą, a Jego zaufanie w Ojcowską dobroć Boga - naszą nadzieją. Modlę się o to, byśmy mogli razem z Ojcem Św. wejść w trzecie tysiąclecie jako nowy lud godny Bożego wezwania.

Za radosne pielgrzymowanie na spotkanie z Ojcem Św.

14 czerwca w Sosnowcu z serca błogosławię.

+ Adam ŚMIGIELSKI

Biskup Sosnowiecki